طراحی مدرن فضای سبز شهری
فضای سبز بخشی از فضای باز محیط آپارتمان یا شهر است که عرصه های طبیعی یا مصنوعی آن، تحت استقرار درختچه ها، درختان، گل ها، چمن ها و سایر گیاهانی است که بر اساس نظارت و مدیریت انسان، با در نظر گرفتن ضوابط و قوانین برای بهبود شرایط زیستی و رفاهی شهروندان و مراکز جمعیتی غیر روستایی حفظ، نگه داری و احداث می شود. اصول طراحی فضای سبز به شما در ایجاد یک فضای سبز فوق العاده کمک خواهد کرد.
اصول طراحی فضای سبز را بهتر بشناسید
فضاهای سبز به دو دسته پهنه ای و خطی تقسیم می شوند. فضاهای سبز پهنه ای فضاهایی هستند که در عکس های هوایی به شکل بافت منسجم قابل رویت هستند و در نقشه های شهری به صورت لکه های سبز مشخص می شوند.
فضاهای سبز خطی به فضاهایی اطلاق می شود که متناسب با هویت ظرفیت جا به جا شدگی شهرها و گذرگاه ها مورد توجه قرار می گیرد. این نوع فضای سبز ممکن است در نقشه های شهری دیده نشود. تمامی فضاهای سبز خطی در مالکیت عموم مردم قرار دارند و تقسیم بندی بر اساس مالکیت فقط در مورد فضاهای سبز پهنه ای اعمال می شود.
مراحل طراحی فضای سبز
- مرحله اول: شناسایی منابع، نیازها، مروری بر طرح ها و قوانین فرادست
- مرحله دوم: تحلیل منابع و نیازها و تطبیق آن ها با قوانین فرادست(این عمل منجر به تعیین اقدامات امکان پذیر خواهد شد)
- مرحله سوم: تطابق اقدامات امکان پذیر با شرایط محیطی مکان برای طراحی فضای سبز ویلا و آپارتمان های مسکونی
- مرحله چهارم: بسط و طراحی طرح(تدوین الگوها، بسط الگوها با توجه به شرایط موجود و تهیه طرح راهبردی، بسط طرح راهبردی با توجه به نیازهای درونی هر فعالیت و تهیه طرح کلیدی، بسط طرح های کلیدی با در نظر گرفتن جزییات و تهیه طرح)
ویژگی های معماری شناسی گیاهان در فضای سبز
گیاهان در اصول طراحی فضای سبز حرف اول را می زنند و به عنوان مبنا و اساس و در واقع مصالح کار محسوب می شوند. منظور از ویژگی های معماری شناسی گیاهان این است که گیاهان با توجه به ویژگی های خاص خود(شکل و حجم انفرادی یا انبوه) به عنوان یک فرم معماری موثر در ساختن فضا سهیم می شوند. در این پروسه گیاهان می توانند به صورت دیوار، سقف و کف به کار روند. زمانی که گیاهان به صورت ردیفی یا انبوه کاشته می شوند، نقش دیواره را به خوبی ایفا می کنند. شاخه های پهن و انبوه بالای درختان می تواند گزینه مناسبی برای سقف باشد. بسیاری از آلاچیق ها با همین فرآیند شکل گرفته اند. گیاهان می توانند فضاها را به خوبی تعریف کنند و باعث تفکیک فضاها به صورت بصری شوند.
نقش گیاهان در فضای سبز
- ممانعت از حرکت
- تقسیم فضا
- ایجاد حصار
- کنترل دید
از آنجا پس از پیاده کردن یک طرح، ممکن است تغییراتی در آن محوطه از نظر مکانی ایجاد شود، لذا باید یک طراح کلیه این عوامل و تغییرات را در نظر داشته باشد و محیط پس از ایجاد تغییرات نیز بتواند انسجام خود را حفظ نماید.
یکی از اصول طراحی فضای سبز پهنه بندی و تقسیم بندی مناسب برای درختان و گیاهان است. یعنی گیاهان و درختان طوری کاشته شوند که پس از رشد نیز همچنان محیط لازم را برای استقرار داشته باشند و آسیب نبینند. این کار نیز جزء پیش بینی های تغییرات محیط محسوب می شود. در واقع آینده نگری یکی از اصول طراحی فضای سبز است.